چکیده پژوهش
فهم عمیق و دریافت صحیح معارف قرآن امری است که در پرتو شناخت دقیق و صحیح تفسیر تاویل، معنا و مقصود آیات و کلمات قرآن کریم امکانپذیر است.

در این راستا یکی از آیات کلیدی و مهم قرآن و البته مورد بحث و مناقشه میان شیعه و سنی را مورد مطالعه و بررسی قرار داده‌ایم. آنچه باعث بحث و نظر میان مفسران شیعه و سنی شده تفاوت برداشت‌ها و تفسیرهایی است که در رابطه با واژة «اهل البیت» ارائه کرده‌اند. در این پژوهش ابتدا آیة تطهیر (آیه 33 سوره احزاب) و برخی واژگان کلیدی آن را مورد بررسی قرار داده سپس دیدگاهها و نظرات مختلف از هر دو گروه را بیان کرده به تجزیه و تحلیل ونقد آنها پرداخته‌‌ایم. با توجه به دلایل و شواهد و قرائن دیدگاههای مطرح شده، رای و نظر و دیدگاه صحیح و قابل دفاع را برگزیده با طرح چند پرسش و اشکال و پاسخ به آنها، این تحقیق را به پایان رسانده‌ایم.

مقدمه
یکی از بزرگترین ادیان آسمانی دین مبین اسلام است که چیزی حدود یک و نیم میلیارد نفر پیرو دارد. مسلمانان در زمان حضور و حیات ظاهری پیامبر اسلام یکپارچگی و وحدت خود را کماکان حفظ کرده بودند لیکن پس از واقعه غدیر خم که پیامبر اکرم به فرمان خدای متعال، بصراحت ولایت و امامت امیر مؤمنان علی(ع) را اعلان داشتند. کانون نفاق به فعالیت زیرزمینی خود سرعت بیشتری بخشید و به مجرد ارتحال پیامبر اسلام آشکارا به مخالفت با امر پیامبر که ناشی از فرمان الهی «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ»[1] بود پرداختند و این کار سنگ بنای اختلاف در امت اسلام شد.

چنانکه امروز شاهد فرقه‌ها و مذاهب و گروههای مختلفی تحت امت محمد(ص ) هستیم که همه هم خود را بر حق و مذهب خود را حقه می‌دانند.

ما پیروان مذهب اثنی عشریه نیز از این ادعا مستثنی نیستیم و خود را بر حق و پیرو واقعی رسول اکرم(ص ) می‌دانیم. بی‌شک چنین نیست که همه گروهها و مذاهب راه صواب را رفته باشند و مطابق با سنت رسول خدا گام بردارند. ما مدعی هستیم که نه تنها برادران اهل سنت با همه فرقه‌ها، بلکه دیگر مذاهب و فِرَق شیعی نیز به خطا رفته‌اند و مذهب حقه شیعه اثنی عشری است که پس از پیامبر اکرم(ص ) زعامت و ولایت و امامت را حق الهی امیرالمؤمنین( ع) می‌داند و در نهایت به یازدهمین فرزند ایشان از نسل ابا عبدالله الحسین، حضرت بقیة الله الاعظم حجة ابن الحسن العسکری(عج) ختم می‌شود.

 این عقیده و مذهب البته از همان روزهای صدر اسلام مخالفان سرسختی داشته بطوری که هرگاه رسول خدا به این مطلب اشاره می‌فرمودند با ترش‌رویی واکنش نشان می‌دادند و پس از رحلت حضرتش به شدیدترین وضع ممکن به مقابله پرداختند که نتایج دردناک و فجیعی چون شهادت دخت گرامی رسول خدا، امیرالمومنین علی( ع) و دیگر ائمه معصوم و مطهّر را در پی داشت.

 این تقابل و مخالفتها تا به امروز ادامه دارد و همه روزه شاهد هجمه همه جانبه فرهنگی، سیاسی، مذهبی و... علیه مذهب شیعه دوازده امامی هستیم که متاسفانه تحت لوای اسلام و تحت عنوان مسلمانان و پیروان سنت پیامبر این امر صورت می‌گیرد.

البته ریشه این هجوم و فتنه را باید در جای دیگری جست. امروز دست استکبار و صهیونیسم بین‌المللی از آستین وهابیت، سلفی‌ها و گروههای تندرو سنی بیرون آمده که بی‌توجه به لزوم وحدت و یکپارچگی امت اسلام، هر روز به نوعی قصد ضربه زدن و از بین بردن تشیع را دارند که به فضل خدا ناکامند.

ما در پس ادعای خود بر حقانیت مذهب تشیع و ولایت و امامت امیرمؤمنان و یازده امام از نسل ایشان دلیل و منطق داریم. جدای از روایات و احادیث فراوانی که بر فضیلت، پاکی، حقانیت و ولایت اهل بیت در منابع شیعه و سنی وجود دارد، آیات زیادی نیز در این زمینه‌ها وجود دارد که از جمله آنها آیة شریفه تطهیر یعنی آیه 33 سوره مبارکه احزاب است.

آنچه که ما در این پژوهش دنبال می‌کنیم پاسخ به این پرسش مهم و اساسی در رابطه با این آیه شریفه است که:

براستی «اهل‌البیت» چه کسانی هستند و این آیه در شان چه کسانی نازل شده است؟

بهمین منظور به بررسی آیه شریفه و آراء نظر ات و احتمالات مختلف در این موضوع پرداخته، استدلال شیعه و سنّی را نیز در بوتة نقد و نظر گذاشته، عقل و منطق و انصاف را حاکم قرار می‌دهیم که براستی کدام رای و نظر صائب است. باشد که گامی هرچند کوچک در جهت اثبات حقانیت اهل بیت عصمت و طهارت برداریم.

ادامه دارد

 --------------------------------------------------------------------------------

[1] . سوره مائده/ آیه 67.